Prawo karne - Łukasz Domański

Specjalizacją kancelarii jest prowadzenie spraw karnych z zakresu przestępstw popełnianych w związku z posiadaniem rodziny. Do grupy tych przestępstw zaliczyć trzeba szereg czynów zabronionych od gróźb karalnych, poprzez przestępstwa popełniane na tle seksualnym po przestępstwo znęcania się.

Uwzględniając najczęściej zadawane pytania wskazuję na następujące:

PRZESTĘPSTWO ZNĘCANIA (art.207 kk)

W mojej praktyce zawodowej często pojawia się pytanie, czy znęcaniu musi towarzyszyć przemoc fizyczna. W tej materii wskazuję, iż karalnym jest zarówno znęcanie się fizyczne (przemoc fizyczna), jak i psychiczne.

Przez szereg lat znęcanie się było określeniem odnoszącym się do osób z marginesu społecznego i utożsamiane z przemocą fizyczną w rodzinie. Współczesna nauka stypizowała zachowania, jakich skutkiem jest u innych osób nie trwały ślad na ciele a zmiany w psychice, których odwrócenie wiąże się z długotrwałym procesem wspomaganym przez specjalistów - psychologów a niekiedy psychiatrów. Skutki takie jak np. obniżony poziom samooceny, brak wiary we własne siły, niechęć do utrzymywania kontaktów, poczucie strachu, nieuzasadnione obwinianie się, depresja mogą być wywołane zachowaniami partnera życiowego, które nie są obojętne dla organów ścigania.

Stworzenie zamkniętej listy zachowań wypełniających pojęcie znęcania nie jest możliwe. Znęcanie się to zachowanie polegające na umyślnym (zamierzonym) zadawaniu bólu fizycznego lub cierpień moralnych. Mogą to być działania powtarzające się (z tej samej kategorii ale w różnym czasie) lub jednorazowe, charakteryzujące się intensywnością i rozciągłością w czasie. Najczęściej znęcanie się polega na intensywnym i dotkliwym naruszeniu nietykalności fizycznej lub zadawaniu cierpień moralnych osobie pokrzywdzonej w celu jej udręczenia, poniżenia lub dokuczenia albo wyrządzenia jej innej przykrości, bez względu na rodzaj pobudek.

Pamiętać należy, iż znęcania się zakłada istnienie przewagi sprawcy nad osobą pokrzywdzoną.

Znęcanie można popełnić zarówno przez działanie (bicie, lżenie), jak i zaniechanie (dręczenie głodem).

Obecnie nie chroni sprawcy brak świadków. Szereg specjalistycznych badań przeprowadzonych w trakcie postępowania może dowieść, iż określona osoba była ofiarą przestępstwa określonego w art. 207 Kodeksu karnego.

Krąg osób chronionych przepisami karnymi jest szeroki. Obejmuje nie tylko osoby najbliższe (rodzinę) ale również osoby nienależące do rodziny sprawcy (np. nieadoptowane dzieci małżonka).