Władza rodzicielska

książki prawnicze od rozwodów książki prawnicze od rozwodów

Kancelaria zajmująca się sprawami władzy rodzicielskiej w Warszawie



Kancelaria Adwokacka adw. Łukasz Domański w Warszawie to renomowana kancelaria adwokacka, która specjalizuje się w świadczeniu pomocy prawnej w zakresie prawa rodzinnego, w tym w problematyce władzy rodzicielskiej, zwanej także prawami rodzicielskimi.

Zdarza się, że w procesie rozwodowym spory dotyczące zakresu władzy rodzicielskiej stanowią jedno z głównych zagadnień, które muszą zostać rozwiązane przez sąd. Kancelaria adwokacka adw. Łukasz Domański w Warszawie oferuje swoim klientom kompleksową pomoc w zakresie dochodzenia praw i obrony interesów w procesach dotyczących władzy rodzicielskiej. Jako adwokat posiadam bogate doświadczenie w obsłudze spraw z zakresu prawa rodzinnego i władzy rodzicielskiej. Dzięki temu jestem w stanie oferować swoim klientom profesjonalną pomoc i skuteczne rozwiązania w trudnych sytuacjach życiowych, związanych z rodziną i dziećmi.

Władza rodzicielska i jej elementy



Władza rodzicielska nie została w polskim prawie zdefiniowana. Wskazówką wyjaśniającą czym są prawa rodzicielskie (władza rodzicielska) jest brzmienie art. 95 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (w skrócie: kro), jaki wymienia składniki władzy rodzicielskiej tj.:

  • prawo i obowiązek rodziców do wykonywania pieczy nad osobą dziecka,
  • prawo i obowiązek rodziców do wykonywania pieczy nad majątkiem dziecka.


  • Katalog powyższy nie jest zamknięty, albowiem już w art. 98 kro, który przyznaje rodzicom prawo reprezentacji dziecka, czyli np. zawierania w jego imieniu umów innych niż powszechne (np. kupno artykułów szkolnych). Tym samym to rodzice za dziecko podpiszą akt notarialny kupna mieszkania, samochodu, przyjęcia lub odrzucenia spadku czy innych wartościowych składników majątkowych.


    Co oznacza piecza nad osobą dziecka? Piecza nad dzieckiem to:

  • wychowanie dziecka,
  • obowiązek i prawo kierowania dzieckiem,
  • obowiązek zapewnienia dziecku środków na jego utrzymanie i wychowanie,
  • dbałość o zdrowie i bezpieczeństwo dziecka.


  • Wychowanie z kolei, to:

  • baczenie nad prawidłowym rozwojem emocjonalnym, zdrowotnym i fizycznym,
  • troska o rozwój zainteresowania dziecka z uwzględnieniem jego talentu,
  • zapewnienie dziecku uzyskania wiedzy z uwzględnieniem jego zdolności i predyspozycji,
  • zapewnienie wypełnienia obowiązku szkolnego, w tym udzielanie dziecku niezbędnej pomocy.


  • Kierowanie dzieckiem obejmuje czynności faktyczne i prawne takie jak:

  • określenie miejsca pobytu,
  • prawo do odebrania od osoby nieuprawnionej np. od rodzica, który przetrzymuje dziecko po czasookresie kontaktu,
  • powierzenie dziecka innej osobie, oczywiście czasowe a nie stałe (np. w czasie wakacji),
  • zapewnienie wyboru szkoły, zajęć pozalekcyjnych,
  • nadzór nad sposobem pożytkowania czasu wolnego np. od nauki,
  • nadzór nad dostępem do informacji np. za pomocą Internetu.


  • Wspomniana piecza nad majątkiem dziecka obejmuje:

  • nadzór nad majątkiem dziecka, jakie dziecko otrzymało np. wskutek spadkobrania,
  • dysponowanie dochodem z tego majątku,
  • obowiązek rozliczenia z zarządu majątkiem dziecka,
  • kontrola sytuacji majątkowej dziecka.


  • Niecały majątek dziecka leży w gestii rodziców. Zarząd majątkiem dziecka nie obejmuje:

  • zarobków uzyskanych przez dziecko. Pamiętać należy, że nieletnie osoby (poniżej lat 18) mogą podejmować zatrudnienie zgodnie z Kodeksem pracy,
  • przedmiotów oddanych dziecku do swobodnego użytku np. zabawki,
  • przedmiotów przypadające dziecku z tytułu darowizny lub testamentu, jeżeli w umowie darowizny albo w testamencie darczyńca lub testator zastrzegli, że przedmioty te nie będą objęte zarządem sprawowanym przez rodziców. W takiej sytuacji sąd ustali osobę zarządcy.


  • Prawa rodzicielskie to także odpowiedzialność za zabezpieczenie (w ramach swych możliwości finansowych rodziców) warunków życia niezbędnych dla rozwoju dziecka. Obowiązek ten obejmuje m.in. zapewnienie należytego wyżywienia, odzieży, warunków mieszkaniowych, opieki lekarskiej, poczucia bezpieczeństwa polegającego na emocjonalnym wsparciu, bliskości, akceptacji.


    Prawa rodzicielskie nie są nieograniczone. Władza rodzicielska musi być wykonywana z poszanowaniem godności i praw dziecka. Oznacza to, że w razie naruszenia przez rodziców praw dziecka i jego godności sąd opiekuńczy może podjąć ingerencję we władzę rodzicielską. Sąd czyni to z urzędu bez względu na stanowisko rodziców. Prawa rodzicielskie podlegają również ocenie. Przy jej ferowaniu bierze się pod uwagę dobro dziecka i interes społeczny. Pamiętać należy, że w razie rozbieżności między dobrem dziecka a dobrem innych osób dobro dziecka ma charakter priorytetowy.


    Przy wykonywaniu praw rodzicielskich należy wysłuchać dziecka w ważniejszych sprawach dotyczących jego osoby lub majątku, jeżeli rozwój umysłowy dziecka, jego stan zdrowia i stopień dojrzałości na to pozwalają, oraz uwzględnienia w miarę możliwości rozsądne życzenia dziecka. Kiedy ten obowiązek jest realizowany? Na pewno należy wysłuchać dziecko przed podjęciem decyzji odnośnie wyboru drogi kształcenia ponadpodstawowego czy udziału dziecka w zajęciach pozalekcyjnych. W żadnym wypadku rodzice nie powinni zmuszać dziecka do korzystania z takich zajęć, które pozostają poza sferą jego zainteresowań czy uzdolnień. Naruszenie obowiązku wysłuchania dziecka czy pominięcie jego rozsądnego życzenia może skutkować ingerencją sądu opiekuńczego.


    Prawom rodzicielskim odpowiada obowiązek posłuszeństwa dziecka wobec rodziców. Egzekwowanie tego obowiązku, szczególnie od małego dziecka (poniżej lat 13), jest konieczne dla zapewnienia mu bezpieczeństwa. Dzieci pomiędzy trzynastym a osiemnastym rokiem życia i nieubezwłasnowolnione całkowicie mogą bez zgody rodziców zawierać umowy należące do umów powszechnie zawieranych w drobnych bieżących sprawach życia codziennego, mogą samodzielnie rozporządzać swoim zarobkiem, a także przedmiotami oddanymi im przez przedstawiciela ustawowego do swobodnego użytku. Pomimo takich uprawnień dziecko jest zobowiązane wysłuchać opinii i zaleceń rodziców.


    Pamiętać należy, że osobom wykonującym władzę rodzicielską oraz sprawującym opiekę lub pieczę nad małoletnim zakazuje się stosowania kar cielesnych. Zakaz ten obejmuje także tzw. klapsy.

    Prawa rodzicielskie, a kontakty z dzieckiem



    Częstym problemem z jakim spotyka się prawnik od rozwodów i władzy rodzicielskiej w Warszawie jest zagadnienie władzy rodzicielskiej i kontaktów.
    Prawa rodzicielskie są zupełnie czym innym niż kontakty z dzieckiem. Istnieje możliwość ograniczenia władzy rodzicielskiej czy jej zawieszenie (czyli czasowe pozbawienie władzy rodzicielskiej) i jednocześnie zapewnienie rodzicowi możności widywania się z dzieckiem.

    Dla przykładu – rodzicowi pozbawionemu wolności zazwyczaj zawieszana jest władza rodzicielska, niemniej jednak rodzic taki może mieć kontakty z dzieckiem np. telefoniczne, a jeśli przychodzenie do zakładu karnego nie jest sprzeczne z dobrem dziecka – także do kontaktów osobistych.

    Zazwyczaj zakazanie kontaktów z dzieckiem jest również przesłanką do pozbawienia władzy rodzicielskiej. Jako adwokat często spotykam się z zagadnieniem opieki naprzemiennej lub pieczy równoważnej. Te dwie instytucje stanowią przemieszanie dwóch osobnych tj. władzy rodzicielskiej i kontaktów.


    Piecza naprzemienna zachodzi wówczas, kiedy dziecko zamieszkuje z rodzicami w czasie tożsamym np. dziecko co tydzień lub dwa zmienia miejsce zamieszkania. Piecza równoważna zachodzi wówczas, kiedy obydwoje z rodziców mają prawo do osobistej styczności z dzieckiem w czasie podobnym, chociaż nie tożsamym.


    Zgodnie z moją praktyką zawodową adwokata od spraw rodzinnych w Warszawie sąd rodzinny określając, czy rodzice mogą sprawować pieczę naprzemienną (równoważną) będzie starał się odpowiedzieć na następujące pytania:

  • czy istnieją pomiędzy rodzicami warunki do bieżącego porozumiewania się w sprawach dziecka,
  • czy dziecko wyraża taką wolę, aby zamieszkiwać w równych lub podobnych okresach czasu z każdym z rodziców,
  • ustalenia wpływu omawianych kontaktów na rozwój emocjonalny dziecka, co niekiedy skutkować może przeprowadzeniem badań dziecka przez biegłych sądowych,
  • czy warunki lokalizacyjne na to pozwalają. Otóż pamiętać trzeba, że dziecko ma mieć stały kontakt z przyjaciółmi. Zamieszkiwanie u jednego z rodziców w powtarzających się okresach czasu np. tydzień może spowodować zerwanie tworzących się więzi ze środowiskiem rówieśniczym, tym samym niezbędne wydaje się być zamieszkiwanie rodziców w niewielkiej odległości od siebie.

  • Na czym polega ograniczenie praw rodzicielskich ?

    Zagadnieniem z jakim się spotykam w praktyce prawnika od spraw dotyczący praw rodzicielskich w Warszawie obejmuje ograniczenie praw rodzicielskich.
    Podstawą do ograniczenia praw rodzicielskich jest życie rodziców w rozłączeniu np. rozpad związku konkubenckiego, rozwód lub separacja oraz występowanie sporów pomiędzy rodzicami, co do wykonywania praw rodzicielskich. Zgodne wykonywanie władzy rodzicielskiej pomimo rozłączenia rodziców wskazuje na brak potrzeby ingerencji sądu opiekuńczego.


    Kiedy rodzice dziecka żyją w rozłączeniu? Przesłanka życia rodziców w rozłączeniu oznacza, że nie prowadzą oni wspólnego gospodarstwa domowego, tzn. nie mieszkają wspólnie w jednym mieszkaniu czy domu. Kiedy rodzice dziecka nie mieszkają razem, a nie żyją w rozłączeniu? Jako przykład można podać sytuację, gdy jeden z rodziców przez dłuższy czas pozostaje za granicą w celach zarobkowych, a pomimo tego więzi pomiędzy rodzicami są nadal bardzo żywe (np. częste przyjazdy czy rozmowy telefoniczne).


    Kiedy można uznać, że rodzice wykazują symptomy sporów na tle władzy rodzicielskiej? W tej materii odsyłam do pkt I rozważań. Jeśli pomiędzy rodzicami da się zauważyć nieprozumienia w aspektach składających się na władzę rodzicielską, to w takiej sytuacji władza rodzicielska jednemu z nich zostanie ograniczona. W tych sytuacjach sąd opiekuńczy lub sąd rozstrzygający rozwód lub o separacji rodziców rozstrzygnie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej przez rodziców.


    Ograniczenie praw rodzicielskich polega na powierzeniu wykonywania pełni władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców i ograniczeniu władzy drugiego do określonych obowiązków i uprawnień. Takie rozwiązanie odczytywać należy w ten sposób, że z ograniczoną władzą rodzicielską może realizować uprawnienia i obowiązki wynikające z praw rodzicielskich wyłącznie w zakresie ustalonym przez sąd (np. w wyroku rozwodowym lub postanowieniu sądu rejonowego).


    Orzeczenie ograniczające władzę rodzicielską jednego z rodziców może obejmować (wersja ograniczenia praw rodzicielskich do prawa współdecydowania z drugim rodzicem) np.:

  • decyzje związane ze zmianą miejsca pobytu dziecka. W takim wypadku do zmiany miejsca zamieszkania dziecka z miejscowości X na Y wymagana jest zgoda obydwojga rodziców a w razie jej braku rozstrzygnie o tym sąd rodzinny,
  • leczeniem,
  • edukacją szkolną i pozaszkolną,
  • wyjazdami za granicę,
  • posiadaniem przez dziecko paszportu (i wyrobieniem).


  • Częstą praktyką przy ograniczaniu praw rodzicielskich jest pozostawienie takiemu rodzicowi samodzielnego realizowania określonego zakresu władzy rodzicielskiej np.:

  • prawo do osobistego zasięgania informacji o stanie zdrowia dziecka we właściwych placówkach medycznych, a zatem bez zgody i wiedzy drugiego rodzica,
  • prawo do osobistego zasięgania informacji o postępach dziecka w nauce we właściwych placówkach szkolno – wychowawczych.


  • Jak najpewniej uniknąć ograniczenia władzy rodzicielskiej? Najlepiej zawrzeć porozumienie rodzicielskie, czyli stworzyć i podpisać dokument nazywany: porozumieniem o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Oczywiście porozumienie takie musi być zgodne z dobrem dziecka. Pamiętać należy, że dziecko powinno zawsze przebywać i wychowywać się w warunkach maksymalnie w danym wypadku gwarantujących jemu właściwy rozwój fizyczny i duchowy oraz należyte przygotowanie do pracy, odpowiednio do jego uzdolnień. Wzór takiego porozumienia możecie Państwo znaleźć w zakładce "Do Pobrania" na mojej stronie a href=”https://www.lpdlegal.pl/download.html”>Do Pobrania

    Zawieszenie praw rodzicielskich



    Sąd opiekuńczy może zawiesić władzę rodzicielską w przypadku przemijającej przeszkody w jej wykonywaniu. Posługując się przykładami, jakie mogą wyjaśnić pojęcie przemijającej przeszkody można wskazać wyjazd służbowy poza miejsce zamieszkania dziecka, jakiemu towarzyszy niemożność zapewnienia dziecku wypełnianie obowiązku szkolnego lub warunki w docelowym miejscu podróży służbowej nie są zgodne ze zdrowiem małoletniego. Warto dodać, że przemijalność przeszkody nie obejmuje przypadków z jednej strony krótkotrwałe i niepowtarzalne (np. wyjazd rodziców za granicę na tydzień, czy dwa) a z drugiej brak przesłanek do jej oceny jako trwałej, czyli takiej jaka obiektywnie (życiowo) oceniana nie ustanie (np. skazanie rodziców na karę dożywotniego pozbawienia wolności).


    W tym drugim przypadku tj. wystąpienie trwałej przeszkody w wykonywaniu władzy rodzicielskiej jest podstawą do pozbawienia władzy rodzicielskiej.

    Pozbawienie praw rodzicielskich



    Rodzice mogą być pozbawieni praw rodzicielskich. Pozbawienie praw rodzicielskich może być obligatoryjne lub fakultatywne.


    Obligatoryjne pozbawienie praw rodzicielskich następuje w przypadkach:

  • wystąpienie trwałej przeszkody w jej wykonywaniu,
  • nadużywanie władzy rodzicielskiej,
  • rażące zaniedbywanie władzy rodzicielskiej przez rodziców.


  • Z trwałą przeszkodą mamy do czynienia, gdy:

  • czas jej ustąpienia nie jest możliwy do określenia (np. zamknięcie rodzica w szpitalu psychiatrycznym),
  • czas jej ustania jest możliwy do ustalania, ale jednocześnie jest na tyle długotrwały, że dziecko może odwyknąć od posłuszeństwa wobec rodziców,
  • ocena przyczyny prowadzi do wniosku, że ona nie ustanie np. rodzic wstępuje w związek małżeński, z jakim wiąże się przeprowadzenie do innego miasta, systematycznym, ale jednocześnie sporadycznym odwiedzaniem dziecka i pozostawienie sprawowania codziennej pieczy nad dzieckiem osobie trzeciej np. dziadkom.


  • Jako adwokat w sprawach o pozbawienia władzy rodzicielskiej w Warszawie, dodaję, że zamieszkanie dziecka w bursie uczniowskiej w związku z wypełnianiem obowiązku szkolnego nie jest podstawą do pozbawienia władzy rodzicielskiej. Wynika to z faktu, że zgoda rodziców na odbywanie nauki poza miejscem zamieszkania nawet z znacznej od niego odległości wiąże się z wypełnianiem obowiązku wynikającego z władzy rodzicielskiej. Ale gdyby dało się wykazać, że zamiarem rodzica było pozbycie się dziecka ocena mogłaby być zupełnie odmienna.


    Nadużywanie władzy rodzicielskiej polega na wysoce nagannym zachowaniu się rodzica wobec dziecka np.:

  • stosowanie kar cielesnych,
  • nadmierne karcenie,
  • zmuszanie do nieodpowiedniej pracy,
  • nakłanianie do popełnienia przestępstwa,
  • celowe izolowanie dziecka od drugiego rodzica i jego psychiczne sobie podporządkowanie.


  • Nadużycie praw rodzicielskich nie musi zachodzić bezpośrednio wobec dziecka. Naganne zachowania wobec drugiego rodzica również mogą prowadzić do pozbawienia władzy rodzicielskiej, jeżeli oddziaływanie takie ma wpływ na dziecko. Zazwyczaj dotyczy to sytuacji, w jakiej dziecko jest obecne przy nagannych zachowaniach rodzica. Podobnie oceniane są naganne zachowanie rodzica wobec osób trzecich, w tym zwłaszcza osób bliskich dziecku np. dziadków.


    Kiedy mamy do czynienia z rażącym zaniedbywaniem obowiązków przez rodziców? Zazwyczaj są to dwie grupy zaniedbań. Pierwsza, to zaniedbywanie poważne np. uchylanie się od obowiązku alimentacyjnego lub alkoholizm rodzica, który zamieszkuje z dzieckiem. Druga to przypadki obejmujące zachowanie nacechowane złą wolą, uporczywością i niepoprawnością np. bezzasadne odmawianie kontaktów z dzieckiem, płonne wywoływanie u dziecka przeświadczenia o spełnieniu obietnic.


    Fakultatywne pozbawienie praw rodzicielskich ma miejsce wówczas, jeśli dotychczasowa pomoc rodzicom udzielona przez sąd rodzinny nie przyniosła oczekiwanych rezultatów. Pomoc taka udzielana jest np. w postaci zobowiązania rodziców oraz małoletniego do określonego postępowania, w szczególności do pracy z asystentem rodziny.

    Argumenty do odebrania praw rodzicielskich



    Praw rodzicielskich można pozbawić z przyczyn, jakie zostały opisane powyżej. Pamiętać należy o wykazaniu zaistnienia faktów pozwalających przyjmować, że przyczyny pozbawienia władzy rodzicielskiej istnieją.
    Częstym pytaniem, z jakim się spotykam w praktyce adwokata od rozwodów w Warszawie jest wykazywanie przez rodzica symptomów jednostki przemocowej. Jednostka przemocowacechuje się zazwyczaj:

    1) skłonnością do manipulacji ofiarą np. wmawianiu drugiemu z rodziców, że jest uzależniony od rodziców;
    2) skłonnością do projekcji. W tym aspekcie jednostka przemocowa nie dąży do wyjaśnienia nieporozumień, ale stara się obarczyć ofiarę o podstępne działanie zmierzające do wywołania kłótni czy spięć we wzajemnych relacjach;
    3) destrukcyjnym krytycyzm i generalizowaniem np. czynieniem uogólnień bez dostarczania dowodów. Osoby o tego typu skłonnościach mają swoje wyobrażenie o stanie rzeczy. Eliminują doświadczenia, jakie nie pasują do podtrzymywanych założeń, schematów, a przy tym formułują oskarżenia w stosunku do ofiary;
    4) celowym i błędnym interpretowaniem cudzych myśli i uczuć. Osoba taka wyolbrzymia cudze zachowania oraz interpretuje je w sposób taki, aby pokazać, że to one są ofiarami;
    5) stosowaniem bomb miłosnych, dręczeniem i udawanie niewinności. Osoby o skłonnościach przemocowych zmierzają do przedstawienia siebie jako osoby o ogromnym uczuciu, nie potrafiących poprawnie funkcjonować bez innych np. bez dziecka;
    6) triangulacją – czyli włączanie osób trzecich w konflikt. Zazwyczaj polega to na włączaniu rodziców w konflikt;
    7) strachem przed utratą ofiary. Największą porażką osoby o skłonnościach przemocowych jest utrata ofiary, a zatem osoby, którą przemocowiec stara się manipulować. Osoby o takich skłonnościach dostrzegając niemożność bezpośredniego oddziaływania na ofiarę starają się czynić to pośrednio.
    Powyższe zachowania powinny być wykazane stosownymi dowodami np. nagraniami rodzica. Po drugie, niezbędnym będzie w takiej sytuacji badanie dziecka i rodziców przez biegłych sądowych np. z OZSS.

    Odebranie praw rodzicielskich, a alimenty



    Pozbawienie praw rodzicielskich nie powoduje zerwania wszelkich więzi między rodzicami pozbawionymi władzy rodzicielskiej a dzieckiem, w szczególności rodzice zachowują prawo do kontaktów z dzieckiem.
    Pozbawienie władzy rodzicielskiej rodzice są zobowiązani do alimentacji.
    Dzieci, jak i rodzice pozbawienie praw rodzicielskich dziedziczą po sobie.

    Zrzeczenie się praw do dziecka – czy jest możliwe?



    Prawo nie przewiduje wprost instytucji zrzeczenia się praw rodzicielskich.
    Dla przykładu, jeśli jeden z rodziców żąda pozbawienia władzy rodzicielskiej przysługującej drugiemu, sąd zawsze będzie skrupulatnie badał przyczyny, dla jakich drugi z rodziców wyraża zgodę na ich pozbawienie. Jeśli sąd dostrzeże, że nie ma przyczyn, dla jakich rodzica można pozbawić praw rodzicielskich, to stanowiska takiego nie uwzględni.

    Przywrócenie władzy rodzicielskiej



    W razie ustania przyczyny, która legła u podstaw pozbawienia rodzica władzy rodzicielskiej, sąd opiekuńczy władzę przywróci.
    To samo dotyczy ograniczonej władzy rodzicielskiej.

    Co to jest alienacja rodzicielska?



    Częstym pytaniem, z jakim spotykam się w praktyce adwokata od rozwodów w Warszawie jest to o alienację rodzicielską.
    Alienacja rodzicielska to zespół świadomych i nieświadomych zachowań rodzica (alienatora), którego skutkiem jest zaburzenie relacji dziecka z drugim rodzicem.


    Z alienacją rodzicielską mamy do czynienia w sytuacjach, jakie prowadzą lub mogą prowadzić do ustania kontaktów z drugim rodzicem. Te przyczyny, jakie prowadzą do alienacji to takie, które już wystąpiły i są namacalne np. nagrania rodzica, jak zniechęca dziecko do kontaktów. Przyczyny jakie mogą prowadzić do ustania kontaktów obejmują przypadki np. negatywnego i wyartykułowanego nastawienia rodzica wobec drugiego lub jego rodziny, jakie obiektywnie oceniane prowadzą do przekonania, że rodzic ten będzie starał się uniemożliwić pielęgnowanie kontaktów. Ta grupa przypadków obejmuje również sytuację, kiedy rodzic odgraża się wobec drugiego, że będzie utrudniał kontakty z dzieckiem.


    Zachowania rodzica alienatora mogą być przemyślane i wykonywane wobec z góry założonego planu (rodzic świadomie zniechęca dziecko do zaniechania kontaktów z drugim rodzicem) lub wynikać z jego usposobienia, czyli alienator nie zdaje sobie sprawy z rezultatów swojego postępowania. Dla uznania rodzica za alienatora jest obojętna jego świadomość. Liczy się rezultat. Dla przykładu: rodzic porzucony przez drugiego stara się przez dziecko oddziaływać na drugiego. Zamiarem takiego rodzica jest dokuczeniem drugiemu, a nieświadomie zniechęca on dziecko do kontaktów z rodzicem, albowiem wyrabia w dziecku przekonanie o niewłaściwym postępowaniu drugiego rodzica. Innym przykładem jest obojętność wobec dziecka, które źle wypowiada się o rodzicu a jednocześnie rozwój dziecka uniemożliwia przyjęcie założenia, że jest to jego świadoma ocena.
    Alienacja rodzicielka może prowadzić do pozbawienia władzy rodzicielskiej.

    Uprowadzenie rodzicielskie



    Zgodnie z art. 211 Kodeksu karnego. Kto, wbrew woli osoby powołanej do opieki lub nadzoru, uprowadza lub zatrzymuje małoletniego poniżej lat 15 albo osobę nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Z brzmienia ww. przepisu wynika, że sprawcą przestępstwa może być każda osoba działająca „wbrew woli osoby powołanej do opieki lub nadzoru”.
    Sprawcą uprowadzenie rodzicielskiego nie mogą być rodzice, którym przysługuje pełna władza rodzicielska. Odpowiedzialność rodziców (lub jednego z nich) może wchodzić w rachubę wtedy, gdy zostaną pozbawieni władzy rodzicielskiej, albo nastąpi jej zawieszenie lub ograniczenie.

    Zabranie dziecka bez zgody drugiego rodzica



    Powstaje pytanie, czy narusza omawiany przepis rodzic który dokonuje zabrania dziecka bez zgody drugiego rodzica, w sytuacji, kiedy obydwojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska, ale jednocześnie sąd ustalił, że miejscem zamieszkania dziecka jest miejsce drugiego z rodziców? W takiej sytuacji, kiedy rodzic mający władzę rodzicielską wbrew postanowieniu sądu rozstrzygającemu o miejscu zamieszkania dziecka przetrzymuje dziecko może spotkać się z wszczęciem przeciwko niemu postępowania karnego.

    Sąd właściwy do spraw o prawa rodzicielskie



    Sprawę o uregulowanie sposobu wykonywania władzy rodzicielskiej rozpoznaje sąd rejonowy w trybie postępowania nieprocesowego w wydziale rodzinnym i nieletnich. Sprawę taką może także rozpoznawać sąd okręgowy, jeśli rodzice dziecka się rozwodzą. Orzeczenia sądu rodzinnego (rejonowego), jak i sądu okręgowego, mogą być zmieniane, nawet jeśli są prawomocne. O zmianie orzeka zawsze sąd rodzinny, czyli rejonowy, nawet jeśli o władzy rodzicielskiej rozstrzygnął sąd okręgowy w rozwodzie. Sądem rejonowym właściwym miejscowo, czyli sąd, gdzie składa się wniosek wszczynający postępowanie jest ten w rejonie, jakiego zamieszkuje dziecko. Opłata sądowa (ponoszona na rzecz sądu) przed sądem rodzinnym wynosi 100 zł. Opłatę taką należy ponieść także w przypadku zmiany rozstrzygnięcia o władzy rodzicielskiej dokonanej przez sąd orzekający w sprawie o rozwód (sąd okręgowy).

    Ile trwa sprawa o pozbawienie praw rodzicielskich w Warszawie?



    Na terenie Warszawy sprawy o władzę rodzicielską nie trwają długo – około 2-3 miesięcy. Czasookres ten może zostać przedłużony wobec konieczności badań przez OZSS.

    Jakie pytania zadaje sąd na sprawie o pozbawienie władzy rodzicielskiej?



    W praktyce adwokata od spraw rodzinnych w Warszawie spotykam się z zagadnieniem pytań, jakich klienci mogą się spodziewać się podczas rozpraw w sądzie. Pytania mogą dotyczyć przyczyny, dla jakich rodzic żąda pozbawienia władzy rodzicielskiej lub też o przyczyny, dla jakich rodzice nie mogą się porozumieć się w sprawach dziecka. Celem przygotowania się do zeznania najlepiej wypisać na kartce fakty np. przemawiające za nagannym postępowaniem względem dziecka, ale i rodzica.

    Wizyta kuratora przed sprawą o pozbawienie władzy rodzicielskiej



    Sąd rodzinny, jak również sąd orzekający w sprawie o rozwód może zlecić kuratorowi sądowemu przeprowadzenie wywiadu w miejscu zamieszkania rodziców. Wywiad taki przebiega dwutorowo. W pierwszej kolejności kurator rozpytuje rodzica o przyczyny konfliktu rodzicielskiego, a także o jego relacje z dzieckiem. Kurator stara się ustalić informacje o rodzicu i jego sytuacji osobistej, zarobkowej i materialnej. Po drugie, kurator dokona ustaleń, co do miejsca zamieszkania rodzica, a ściślej wyglądu mieszkania i okolicy. Pamiętać należy, że kurator nie dokonuje ocen. Kurator zastępuje niejako osobiste oględziny (obserwacje) sądu. Na takiej podstawie sąd dokona ustalenia faktów np. co do tego, czy rodzic może zapewnić dziecku stosowne warunki do jak najlepszego wychowania.

    Czy kurator może rozmawiać z dzieckiem?

    Jeśli dziecko jest w wieku, który pozwala na samodzielne wyrażanie opinii, czy ocenę spostrzeżeń – to tak.

    Logo kancelarii adwokackiej
    „Kancelaria Adwokacka Łukasz Domański” to zespół ekspertów prawa rodzinnego, karnego oraz gospodarczego, którzy nie tylko znają obowiązujące przepisy oraz śledzą zmiany w kodeksach, ale i starają się dogłębnie zrozumieć problemy swoich Klientów. Zespół zawsze przybliża możliwe rozwiązania, a potem wspólnie z Klientem wybiera strategię działania prowadzącą do sukcesu.
    Adwokatura Polska
    Podstawą działania Kancelarii Prawnej prowadzonej pod kierunkiem adwokata i radcy prawnego Łukasza Domańskiego jest wdrażanie w życie założeń Adwokatury Polskiej. Instytucja ta udziela pomocy prawnej, kształtuje i stosuje obowiązujące w Polsce przepisy, a także stoi na straży ochrony wolności oraz praw wszystkich obywateli kraju.